پیشنهاداتی برای کاهش رفتارهای مضر در طول اپیدمی کرونا



پژوهشگران دانشکده پزشکی رفسنجان یک مطالعه مروری در مورد تأثیر همه‌گیری کووید-19 بر رفتارهای خودکشی در سراسر جهان انجام دادند و در نهایت پیشنهاداتی برای کاهش این روند در طول اپیدمی کرونا ارائه کردند.

به گزارش ایسنا خودکشی؛ مرگ یک عمل آگاهانه آسیب رساندن به خود است. این موضوع یکی از مهم ترین مسائل بهداشت عمومی است و برای متخصصان بهداشت روان ضروری تلقی می شود. تعداد تخمینی سالانه اقدام به خودکشی در جهان حدود 15 تا 20 میلیون نفر است که از این تعداد حدود 800000 نفر جان خود را از دست داده اند.

اپیدمی کووید-19 چالش های بزرگی برای سلامت روان در سراسر جهان ایجاد می کند. در برخی موارد، این بحران می تواند با تأثیر جدی بر سلامت روان افراد، منجر به رفتارهای خودکشی شود. مطالعات مختلف ارتباط بین ایجاد کووید-19 و ابتلا به بیماری های روانی در جامعه را بررسی کرده اند و شیوع این ویروس باعث ایجاد اختلالاتی مانند ترس، تنهایی، اضطراب، مشکلات خانوادگی و استرس پس از سانحه می شود. که -استرس تروماتیک

با توجه به اهمیت این موضوع، محققان اپیدمیولوژیک دانشکده پزشکی رفسنجان مطالعه مروری را برای بررسی اثرات احتمالی اپیدمی کووید-19 بر رفتارهای خودکشی انجام داده و اقدام به انجام آن کردند.

در این تحقیق که در سال 1399 انجام شد، با جستجو در پایگاه داده برای یافتن کلمات کلیدی مرتبط با این موضوع، مقالات مرتبط را جمع آوری و به بررسی این مقالات و سپس بررسی 53 مقاله پرداختیم.

بررسی کامل این مقالات پنج مورد اضطراری را نشان می‌دهد که شامل «عوامل مرتبط با سلامت روان شخصی و بیماری روانی»، «عوامل مرتبط با تعامل اجتماعی» و «عوامل مرتبط با اقتصاد و اشتغال» است. شیوع ویروس کووید-19 در موارد مهم مناطق نشان داده شده است. «فردی»، «عوامل مرتبط با تحصیل» و «عوامل مرتبط با ناتوانی جسمی».

با توجه به اینکه ناتوانی در هر یک از این پنج زمینه می تواند منجر به افکار و رفتارهای خودکشی فردی شود، شروع و تداوم این بیماری در جامعه با افزایش رفتار خودکشی همراه است.می توانید نتیجه گیری کنید.

بررسی این مقالات نشان می‌دهد که کووید-۱۹ در افرادی که سابقه سرطان، دیابت، فشار خون بالا، یا سایر اختلالات سیستم ایمنی زمینه‌ای دارند یا افرادی که داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مصرف کرده‌اند، بیشتر رخ می‌دهد. خودکشی همچنین در افرادی که سابقه بیماری روانی و سابقه افکار و رفتار خودکشی از جمله اقدام به خودکشی قبلی دارند، رایج است.

از مجموع این موارد می توان نتیجه گرفت که بیشتر معلولیت ها به دلیل فاصله اجتماعی، گوشه گیری بیماران در حین و بعد از درمان، قرنطینه افراد و خانواده ها، تنهایی و عدم ارتباط اجتماعی است که این موارد است. و درمان بیماری کووید 19.

با توجه به اینکه همه عوامل خطر این بیماری بر ذهن و بدن افراد تأثیر می گذارد، به گفته این محققان، افزایش نرخ خودکشی در جامعه توسط اپیدمی کووید-19 چندان غیرمنتظره نیست. خیر، اغراق آمیز نیست.

این مطالعه همچنین پیشنهاداتی را برای کاهش میزان خودکشی در طول اپیدمی کرونا ارائه می دهد:

-تحقیقات بیشتر در این مورد

دسترسی آسان به مراقبت های بهداشت روان برای افراد در معرض خطر.

-از گوش دادن یا انتشار اطلاعات نامعتبر خودداری کنید.

– مداخلات و برنامه های مبتنی بر شواهد، مانند پشتیبانی از خط تلفن بحران.

-روش جایگزین آموزش دانش آموزان

-تهیه و پخش برنامه آموزشی و ویدئویی صدا و سیما.

– فعال کردن بازار کار و حمایت مالی برای غلبه بر رکود و کمک به افرادی که در معرض خطر خودکشی هستند.

-انتشار و تبلیغ پیام های مناسب.

ما تجهیزات مناسب و آموزش های لازم برای برخورد با مراجعین و بیماران را به کارکنان بیمارستان و مراکز بهداشتی ارائه می دهیم.

عبدالله رامانی و موسن رضیان در انجام این تحقیقات. پژوهشگران اپیدمیولوژیک دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان شرکت کردند.

نتایج این مطالعه بهار امسال در مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در قالب یک مقاله علمی با عنوان «تاثیر بالقوه جهانی شدن کووید-19 بر رفتار خودکشی جهانی: مطالعه مروری ساختاریافته» منتشر شد.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید