از آغاز همه‌گیری کووید 19 در ژاپن، تلاش‌های مسئولان و نهادهای مختلف به روش‌های مختلف برای کنترل این بیماری صورت گرفته است. اما در این بین محققان معتقدند که باید به کودکان کار توجه ویژه ای شود تا بتوان بیماری آنها را بهتر کنترل کرد.
به گزارش ایسنا یکی از معضلات جامعه در حال توسعه پدیده کار کودکان یا به اصطلاح کودکان خیابانی است که با گسترش شهرنشینی، فقر و سایر مشکلات اقتصادی-اجتماعی دائما در حال گسترش است. کودکان خیابانی به افراد زیر 18 سال گفته می شود که در خیابان زندگی یا کار می کنند، خانواده ندارند و یا به دلیل مشکلات مالی به خیابان نقل مکان کرده اند. صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) این کودکان را به چهار گروه تقسیم می کند. گروهی در حال التماس سازمانی که مرتکب جرائمی مانند فعالیت های غیرقانونی و قاچاق مواد مخدر می شود و سازمانی که به فحشا می پردازد.
به گفته محققان، کودکان خیابانی در ایران پدیده‌ای رو به رشد هستند که به دلیل ویژگی‌های زندگی، خود عامل بسیاری از تخلفات بهداشتی هستند. این رفتارها نه تنها به خود کودک آسیب می رساند، بلکه سلامت جامعه را نیز به خطر می اندازد. کودکان خیابانی هر روز از صبح زود تا اوایل غروب در محله های ثابت و تعیین شده دیگر مشغول تکدی گری، تکدی گری و انجام فعالیت های دیگر هستند. این کودکان به دلیل محیط زندگی خاص خود در معرض آسیب های جسمی و روحی قرار دارند، بنابراین نیاز شدیدی به حمایت از آنها در زمینه حمایت و حمایت از حقوق آنها احساس می شود. چنین مسائلی در شرایط امروزی که کشور و جهان با مشکل بیماری عروق کرونر قلب دست و پنجه نرم می کنند، اهمیت ویژه ای پیدا می کند.
برای توجه بیشتر به این پدیده در بیماری عروق کرونر، محققان دانشکده پزشکی زاهدان در نامه ای به سردبیر دو ماهنامه دانشکده پزشکی اراک اشاره کردند که می تواند در این زمینه کمک کند. ..
به گفته مصطفی پیوند، محقق مرکز تحقیقات ارتقای سلامت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان و همکارانش، «کودکان خیابانی به دلیل سبک زندگی خاص و تحصیلات پایین با مشکلات سلامتی زیادی مواجه هستند، جمع‌آوری زباله‌های خانگی و عفونی، تماس با سوزن‌های آلوده و… اعتیاد والدین، مصرف مواد مخدر، زندگی غیربهداشتی و برون شهری، آزار جنسی و جسمی، مشکلات تغذیه ای، مشکلات سلامت روان، اختلالات سیستم ایمنی و سایر بیماری های پرخطر مستعد ابتلا به بیماری های مختلف مانند سوء تغذیه، کم خونی، اختلالات گوارشی، هپاتیت هستند. ایدز و بیماری های عفونی مانند سل.”
آنها اضافه می کنند: از سوی دیگر، شیوع همه‌گیری کرونا در جهان و ایران و شیوع بالای این ویروس در جامعه، آسیب‌پذیری این گروه را افزایش داده است. کودکانی که در فعالیت‌های پرخطر فعالیت می‌کنند، آنها را در برابر بیماری‌های قلبی عروقی و انتقال به دیگران آسیب‌پذیرتر می‌کند.»
در این مقاله، این کودکان به دلایل مختلفی از جمله سهل انگاری، ضعف تحصیلی، ضعف مالی و عدم دسترسی به امکانات پزشکی لازم به راحتی می توانند ویروس را به خانواده و جوامع خود سرایت کنند.
این بچه‌ها نه تنها هنگام گذراندن روز در اماکن عمومی یا در خیابان‌ها در شب، ماسک و دستکش نمی‌زنند، بلکه حتی راه درست پیشگیری از تاج‌گذاری را هم نمی‌دانند، بلکه اصول بهداشت را نادیده می‌گیرند. آقای پیوند گفت. و همکارش
نتیجه می گیرند که: بی توجهی مسئولان به این قشر زحمات شبانه روزی کادر درمانی و مردم را برای گسستن زنجیره بیماری به هدر می دهد. شرایط قانونی استفاده از ذخایر استراتژیک ملی برای نیازهای آموزشی، آموزشی، بهداشتی و سایر نیازهای ضروری.
انتهای پیام/